Współczynniki korygujące gazów

Współczynniki korygujące gaz łatwopalny dla stałych detektorów

Współczynniki korygujące dla substancji łatwopalnych są stosowane tam, gdzie znany jest rodzaj substancji palnej różniącej się od gazu, do którego kalibrowany jest czujnik katalityczny. Większość detektorów gazu jest kalibrowana do 0-100% DMV w metanie lub 0-100% DMV n-pentanu.

Przykład użycia współczynników korekcyjnych:

Jeżeli wykrywacz jest skalibrowany do n- pentanu, a zmierzonym gazem jest wodór, należy zastosować współczynnik korekcyjny 0,6 zgodnie z tabelą. Jeżeli odczyt na wyświetlaczu wynosi 65% DMV, rzeczywista wartość dolnej granicy wybuchowości wodoru będzie wynosić:

65 x 0,6 = 39% wodoru DMV

W przypadku tego skalibrowanego czujnika Pellistor konieczne jest również ustawienie poziomu alarmu, jeśli to konieczne. Jeśli alarm jest ustawiony na 20% DMV n- pentanu, oznacza to, że alarm zostanie wyzwolony, jeśli stężenie wodoru osiągnie 20 x 0,6 = 12% jego DMV.

W niektórych sytuacjach współczynnik korekcji jest większy niż 1. W tym przypadku reakcja detektora jest niższa od rzeczywistej wartości określonej substancji palnej. Aby określić prawidłowe stężenie, należy zwiększyć odczyt w oparciu o współczynnik korekcyjny.

Jeśli wymagany jest dokładniejszy pomiar, można oczywiście przeprowadzić kalibrację czujnika dla danego gazu lub pary. W tym przypadku należy jednak zdać sobie sprawę, że prawidłowy odczyt stężenia substancji łatwopalnej będzie przeprowadzony tylko wtedy, gdy zostanie przeprowadzony dokładny pomiar substancji (ten sam skład możliwej mieszaniny).

Wszystkie dane są mierzone w 20 ° C, 50% względnej wilgotności i przy 1013 mbarach i odnoszą się do kalibracji dla metanu i DMV = 5,0% vol. Producent zastrzega sobie prawo do ich zmiany.

* Dolne granice wybuchowości podano zgodnie z EN 61779-1.

Uwaga: Współczynniki korekty mogą się różnić w zależności od rodzaju instrumentów. Współczynniki korygujące odnoszą się do kalibracji dla metanu i DMV = 5,0% obj.