Fiolki zaciskane są doskonałymi pojemnikami na próbki do automatycznych dozowników chromatografów gazowych i cieczowych oraz do przechowywania próbek lub roztworów kalibracyjnych. Dla odpowiedniej szczelności bardzo ważna jest technika ich zamykania. W przypadku wycieku spowodowanego niewłaściwym uszczelnieniem może nastąpić odparowanie rozpuszczalnika lub utrata analitów.
Prawidłowo zamkniętą fiolkę można rozpoznać po tym, że jej wieczko po zamknięciu z trudem obraca się, a przegroda jest prosta.
Fiolkę zamykaną ze zbyt dużą siłą można rozpoznać po tym, że jej wieczko najczęściej nie daje się w ogóle odkręcić, a dodatkowo posiada wygiętą przegrodę (do wewnątrz). Jeżeli przegroda zostanie przekłuta igłą mikrostrzykawki, przegroda zostanie mocno obciążona, co spowoduje pogorszenie szczelności fiolki.
Fiolka, która nie posiada prawidłowo zamkniętej nakrętki ze względu na małą siłę szczypiec zaciskających, objawia się łatwym obracaniem nakrętki oraz, w niektórych przypadkach, rozwarciem materiału aluminiowego wokół dolnej krawędzi szyjki fiolki.
Można ustawić odpowiednią siłę szczypiec zamykających.
W starszych typach szczypiec siłę reguluje się obracając klucz imbusowy wewnątrz szczęk. Szczypce posiadają również śrubę oporową, która służy do ustawienia bezpiecznej odległości, aby nie używać zbyt dużej siły i tym samym uniknąć wycieku, a nawet mechanicznego uszkodzenia fiolki.
Dimetylodichlorosilan (DMDCS) reaguje z aktywnymi grupami hydroksylowymi obecnymi na powierzchni szkła, tworząc dezaktywowaną powierzchnię. Proces ten jest wykonywany przez obojętne szklane naczynia przeznaczone przede wszystkim dla wrażliwych związków.
Podczas dezaktywacji powstaje chlorowodór (HCl). Dlatego konieczne jest wyłączenie maski.
Ta strona zawiera informacje techniczne, wskazówki i porady dotyczące podejmowania decyzji i zaleceń dotyczących wyboru akcesoriów chromatograficznych.
Wybór końcówki strzykawki zależy od tego, jakiej aplikacji ma użyć strzykawka. Poniższe zdjęcie pomoże Ci wybrać właściwą wskazówkę.